S İ L Ü E T L E R

Ters ışık güzeldir...

Çünkü bazen görünenden çok daha fazla anlam yüklüdür görünmeyen. Yüzler, renkler, dokular, ifadeler kaybolur. İçi siyaha boyanmış şekillerden ibaret, detaylardan arınmış kareler çıkar ortaya; "silüetler"

İzmir Şubat 2012

Devamı burada ...

Sevgiler...

YER GÖK KALP

" 14 Şubat Her Yeri Kalp Figürü İle Donatma Günü" kutlu olsun!

Çakıl'dan tüm sevenlere geliyor;

"Kalplerle İmtihan"

Abartmaya gerek yok bence, bize her gün "Valentine's Day"...

Sevgiler,

Saygılar,

Kırmızı kalpler,

Kokulu öpücükler...

GELENEKSEL C&M FOTOĞRAF ÇEKİMİ

Ceren, nam-ı değer "C", taa 7 sene önce, elime emektar Zenith'i tutuşturup, "şu filmi taksana" diyen ve beni fotoğraf dünyasına doğru çekiştiren şahıstır. Dosttur, kandır, candır. 

Arkadaşlığımız süresince gerçekleştirdiğimiz milyon tane paylaşımımız haricinde, 2007 yılından beri, mutlaka her sene bir albüm yaparız. 
Bu da sonuncusu;
"C & M 2012"

                                       

                 

                                       

İzmir / Ocak 2012

Seviyorum seni canım dostum Ceren. İyi ki varsın. Hatta bana kalbin kadar temiz bu pozları verdiğin için çok teşekkür ederim... Sepet sepet yumurta sakın beni unutma... Bir sonraki albüm 2013 e kalmaz, yaza gelir çekerim... O zamana kadar hava nasıl olursa olsun, senin havan güzel olsun. 


Gözlerinden öperim...:)

KAR YAĞDI SANKİ

Geçen haftalarda, bütün memleket bembeyaz olmuş, buz gibi havayla mücadele ederken, İzmir'de yağmur, çamur hüküm sürmekteydi. Ben de sürekli "keşke kar yağsa, kar yağsa keşke..." diye dolanıp durmaktaydım etrafta. 


Artık nasıl istemişsem?


"Başka şey isteseymişim olurmuş" lafın anımsayıp, harap ve bitap düşüyorum böyle zamanlarda. (bitap? ne acayip kelime) Piyango hep gidip en gereksiz isteklerime vuruyor hatta sevincim kursağımda kalıyor, "niye bunu istedim ki ben" diye düşünüp, bunalıyorum... 


"Kar ben çok istedim diye yağdı" sanıyorum, evet! Üstelik çok da inanmışım bu duruma, yazarken fark ettim... Ama bunu inancımın ürünü olarak görmemin bir nedeni var; "karın yerde kalış süresi." Zira sabah gözümü açtığımda ortalık bembeyazdı, kahvaltı ettik, çıktık koştuk zıpladık sonra eve geldik falan... Bir kaç saat geçmeden de sanki hiç kar yağmamış gibi, gri bir hal aldı etraf...  Yani sabah çıktın, çıktın. Çıkmadın kaçırdın. Öyle ki; "şu çayımı içeyim, giderim biraz fotoğraf çekerim" diye düşünüyordum, ben eldiveni, bereyi kenara fırlatıp çayı koyana kadar erimişti bütün karlar.


Neyse ne, çok mutlu olduk biz karı görünce (bu "kar" da tehlikeli kelime) "Biz" kapsamına aile, yakın çevre ve hatta İzmir girmekte... Tadımlıktı, kararında yaşandı, çamursuz, kayarak düşmesiz ve buz tutmasız atlatıldı. Çok da iyi oldu, çok da güzel oldu... 

Bunlar da, hoplarken, kar topu fırlatırken ve çılgınca gülerken çekildiğimiz "anı fotoğrafları" dışında kalan, dar zamana sıkışmış bir,iki zavallı kare. Olmadı, yapamadım, çekemedim... Ayrıca, görüldüğü üzere, "bahar dalına kar yağan" tek memleket de burası sanırım. Ne diyelim, çekim başka bahara kaldı artık!


Sevgiler, saygılar...